Hoe kunnen we vermijden dat we dezelfde fouten maken als in het verleden? Hoe kunnen we lessen trekken uit deze ontwrichtende periode, om samen de toekomst voor te bereiden? Van de mystieke landschappen van IJsland tot het water van de Middellandse Zee: de verhalen, gedichten, foto’s en illustraties in het magazine nemen ons mee op een reis door Europa en daarbuiten, op zoek naar mogelijke toekomstscenario’s.
In dit nieuwe nummer komen een aantal vragen aan bod die relevant zijn voor het heden, maar ook vragen die putten uit het verleden om vooruit te kijken naar de toekomst. Zo is er het boeiende artikel van onze medewerker Francis Carpentier, die zeer pertinente vragen stelt over de verbanden tussen architectuur en de omgeving. Hij doet dat aan de hand van een analyse van het beroemde huis dat Ludwig Mies van der Rohe tussen 1945 en 1951 ontwierp voor Edith Farnsworth, en dat werd opgetrokken in een moerassig weiland aan de rand van Chicago. Francis vindt hierin een rijke en leerzame inspiratiebron om na te denken over de relatie tussen de architectonische constructie en de plaats waar die tot leven komt.
Verder is er de ontroerende liefdesverklaring van onze collega Kurt De Boodt, die op een sterke en poëtische manier uiting geeft aan zijn passie voor de rol van kunst en kunstenaars in de samenleving. Na de recente brand op het dak van het Paleis voor Schone Kunsten huiverde hij bij het besef dat ons gebouw, samen met de geschiedenis en de waarden die het belichaamt, plots zomaar zou kunnen verdwijnen. In een hypothetische brief uit het jaar 2028 - honderd jaar na de inhuldiging van het gebouw - gericht aan de toekomstige Koningin der Belgen Elisabeth II, aan de Europese gezagdragers, aan de burgers van Brussel en aan de kunstenaars - overloopt Kurt voor ons de belangrijkste episodes uit de geschiedenis van het Paleis voor Schone Kunsten. Hij benadrukt de centrale rol van dit instituut, niet alleen voor de kunsten, maar ook en misschien zelfs vooral voor de samenleving. Een centrale rol, ook, om beter te kunnen anticiperen op de wereld van morgen, wanneer het einde van de gezondheidscrisis een nieuwe opwindende periode vol hervonden levensvreugde inluidt, vergelijkbaar met de roaring twenties waarin het Paleis voor het eerst de deuren opende en dit unieke project van start ging.
Uiteraard vind je in dit nieuwe nummer van Mayday Magazine nog veel meer verhelderende artikelen, die je de kans geven de maatschappij waarin we leven en de wereld die we mogen aanschouwen beter te begrijpen. We vestigen in het bijzonder de aandacht op het gedicht Évian van de Syrisch-Palestijnse schrijver Ghayath Almadhoun over de situatie van vluchtelingen. Via onderstaande link kun je het ook als video bekijken.
