‘Samuel Beckett & (Not)Film’

In 1964 springt auteur Samuel Beckett samen met het genie van de stomme film Buster Keaton in een van de vreemdste avonturen in de filmgeschiedenis: de productie van een korte, naamloze avantgardefilm. Beckett bevond zich toen nagenoeg op het hoogtepunt van zijn carrière en zou vijf jaar later de Nobelprijs winnen. Keaton, wiens carrière op z'n einde liep, zou Becketts canonisatie niet meer meemaken. De film die ze samen met regisseur Alan Schneider, de rebelse uitgever Barney Rosset en de met een Oscar bekroonde filmmaker Boris Kaufman draaiden, werd zowel met lof als felle kritiek onthaald en bleef decennialang het voorwerp van controverse. Toch is het kleurrijke gezelschap slechts één kant van het verhaal dat teruggrijpt naar het ontstaan van de film en uitweidt naar onze kennis van het menselijke bewustzijn.

PROGRAMMA
15:00 NOTFILM - Ross Lipman
(US, 2015, 129', OV (EN), st. FR)
NOTFILM is een documentaire essay over de productie van FILM en de filosofische weerslag ervan, met bijkomende fragmenten, nooit eerder uitgebrachte geluidsopnamen van productievergaderingen en ander zeldzaam archiefmateriaal.
17:15 - 17:30 Pauze
17:30 - 18:30 Ontmoeting tussen Ross Lipman en Pim Verhulst, geleid door Mathijs de Ridder

Ross Lipman is filmconservator en onafhankelijk filmmaker. Hij werkte mee aan de restauratie van films van talloze regisseurs, zoals Charlie Chaplin, Orson Welles, John Cassavetes. Recent restaureerde hij Crossroads van Bruce Conner.
Pim Verhulst (1985) doctoreerde aan de Universiteit Antwerpen en is gespecialiseerd in de films en radiospelen van Samuel Beckett.
Matthijs de Ridder (1979) verzoent literatuur, muziek en film. Met Rebelse ritmes, hoe jazz en literatuur elkaar vonden (2012) schreef hij een soundtrack voor de politieke en culturele geschiedenis van de twintigste eeuw. In De eeuw van Charlie Chaplin (2017) bestudeert hij diezelfde eeuw vanuit het (camera)standpunt van Chaplin.
18:30 FILM - Alan Schneider
Geschreven en bedacht door Samuel Beckett
(US, 1965, 20', zonder woorden)

FILM is in se een achtervolgingsfilm – en bovendien de gekste die ooit op pellicule werd vastgelegd. Het is de camera die het beeld achtervolgt, en zo de bestaansangst blootlegt die in elk aspect van cinema terug te vinden is. Die link met de essentie van de cinema blijkt ook uit de casting: het doelwit van de achtervolging is niemand minder dan Buster Keaton, die geheel begrijpelijk van de wijs werd gebracht door de eis van Beckett en regisseur Alan Schneider dat hij zijn gezicht steeds van de camera afgewend zou houden.