‘Master: Radu Jude’

Radu Jude behoort tot de tweede golf van filmmakers die de New Romanian Cinema mee vorm gaven. Hij groeide al snel uit tot een van de meest productieve en toonaangevende regisseurs van zijn land. Hij verkent voortdurend de mogelijkheden van de filmtaal en hoe de geschiedenis er op het witte scherm uitziet. Het voorbije decennium regisseerde hij meer dan tien kort- en langspeelfilms en won hij onderscheidingen op alle grote internationale filmfestivals (Berlijn, Cannes, Locarno, Rotterdam).

De film The Tube with a Hat (2006) was zijn grote doorbaak en ging de geschiedenis in als de eerste Roemeense film die geselecteerd werd op het Sundance filmfestival, waar hij de prijs voor de beste kortfilm won. De film zette hem op de kaart als filmmaker met een opmerkelijke gevoeligheid voor de banden van onze menselijke relaties. De volgende langspeelfilms The Happiest Girl in the World (Berlijn 2009) en Everybody in Our Family (Berlijn 2012) vestigden zijn reputatie als een regisseur die het levensechte naturalisme van de New Romanian Cinema graag zijn eigen stempel van droge humor en empathie meegeeft.

In 2015 neemt zijn loopbaan als cineast een beslissende wending, ook op moreel en ethisch vlak wat betreft zijn keuzes van onderwerpen en vormtaal. Zijn film Aferim!, die de Zilveren Beer won, toont ons een Radu Jude die de vormtaal van de western verkent. Het is een hedendaags historisch (anti-)epos dat zich afspeelt in het 19e -eeuwse Walachije, met als onderwerp de historische discriminatie en vervolging van de Roma in Roemenië. De relatie die Roemenië met zijn eigen geschiedenis heeft, wordt een blijvend thema in het oeuvre van Radu Jude en wordt verkend in fictie, documentaires en filmessays. Een hoogtepunt vormt zijn laatste werk I Do Not Care If We Go Down In History As Barbarians, dat in 2018 de grote prijs won op het Internationale Filmfestival van Karlsbad.

Zijn films worden steeds meer politiek geladen en experimenteren meer en meer met vorm. Dit is een natuurlijke evolutie voor een regisseur die onophoudelijk het vertrouwde kader en de inherente formele verantwoordingsplicht van verhalende storytelling in vraag stelt. Jonathan Romney van Film Comment omschreef hem als “een van de meest intrigerende stilistische experimentalisten van de hedendaagse Euro-fiction”. Radu Jude blijft doorgaan met zijn filmische zoektocht naar nieuwe kritische expressiemogelijkheden voor de manier waarop we omgaan met ons verre en nabije verleden – met behoud van een schalks gevoel voor humor, welteverstaan.