‘Histoire de Judas - Rabah Ameur-Zaïmeche’

 Een man beklimt een kale bergtop. Het is Judas die Jezus gaat oppikken en op zijn rug naar beneden zal dragen, lachend en hijgend. Na een bad in de rivier en een hennaceremonie vertrekt Jezus naar Jeruzalem. Judas vreest voor de veiligheid van zijn vriend, want voor de Romeinse bezetter geldt de profeet als een onruststoker.

De wind ruist door de palmbomen, de rotsformaties van het Arabische woestijnlandschap worden adembenemend mooi in beeld gebracht. Rabah Ameur-Zaïmeche brengt een geheel eigen versie van het vaak vertolkte Bijbelverhaal en legt de nadruk op het fysieke aspect van het landschap en het lichaam. De film heeft het terloops ook over het vreedzaam naast elkaar bestaan van godsdiensten. Niets wijst op verraad in de hechte vriendschap tussen de twee mannen. In deze film is Judas net zozeer het slachtoffer van de machtsspelletjes van de Romeinen, de hogepriester en de farizeeërs. Ook wanneer een door hoofdpijn geplaagde Pontius Pilatus welbewust een onschuldige ter dood veroordeelt, een man die om vrijheid strijdt met woorden in plaats van wapens, blijft de toon van deze historische film zacht en rustig. Des te hoorbaarder is daardoor zijn weerklank in het heden. (Birgit Kohler)