‘The Confessions of Roee Rosen, I Was Called Kuny-Lemel & Gagging During Confession - Roee Rosen’

Aan het begin van Confessions verklaart Roee Rosen dat hij, nu hij op het punt staat dood te gaan, ontkent dat zijn carrière een en al leugen, schandaal en valse identiteiten was. Hij onderschrijft de tradities van de biecht, zoals die sinds Sint-Augustinus tot op de Amerikaanse televisie vandaag voortleeft. Deze biecht wordt door vrouwelijke surrogaten afgelegd - Roee Rosen 1, 2 en 3 - drie illegale vrouwelijke gastarbeiders die in Israël wonen. Zij leveren de monologen in het Hebreeuws, een taal die zij niet spreken, via een transcriptie van de tekst in Latijnse lettertekens die zij aflezen van een Teleprompter. Aanduidingen in de marge van de tekstrol geven de lichaamsbewegingen en gelaatsuitdrukkingen van de echte Roee Rosen aan, die de performers af en toe moeten nabootsen, terwijl hij buiten beeld achter de camera staat. De tekst heeft een hybride structuur. Het is een tamelijk dubieus verslag van “mijn eigen misdaden”, toch klinkt hij tot op zekere hoogte aannemelijk als monoloog van een gastarbeider.
Kuni Lemel is de legendarische "schlemiel-held” uit verhalen uit de Joodse shtetl. In de video zien we een plaatselijk orkestje, terwijl we op de klankband Jiddische muziek horen.
Gagging During Confession is een compilatie "bloopers" in de opnamen van The Confessions of Roee Rosen. In de film zien we drie vrouwelijke gastarbeiders een tekst lezen in het Hebreeuws, een taal die zij niet verstaan, en de bewegingen en gelaatsuitdrukkingen nabootsen van een persoon die buiten beeld staat (Rosen). De vrouwen spreken in de eerste persoon alsof zij de kunstenaar zelf zijn - Roee Rosen, de auteur van de tekst. De vrouwen hebben geen filmpretenties. Zij worden gewoon betaald voor hun werk. De transcriptie van de Hebreeuwse tekst en de verschijning van de lezers -biechtelingen, die duidelijk geen woord begrijpen van wat zij zeggen, zorgt voor situaties die doen denken aan bloopers uit de populaire film, maar er is wel een donker kantje aan en een zekere dubbelzinnigheid.