Monteverdi: L'Orfeo - Leonardo García Alarcón

Leonardo García Alarcón, dirigent uit Argentinië, is een prominente figuur in de muziekwereld. Na zijn opleiding in Genève richtte hij in 2005 het ensemble Cappella Mediterranea op, waarmee hij het Italiaanse, Spaanse en Zuid-Amerikaanse barokrepertoire verkent. In 2010 nam hij de leiding over het Choeur de chambre de Namur. Met deze ensembles heeft hij talrijke opera's gedirigeerd op de belangrijkste operapodia in Europa. In 2020 werd hij artistiek directeur van het Théâtre de La Cité Bleue in Genève, dat in maart 2024 zijn deuren opent. Zijn discografie omvat onder andere Rebirth (Sony Classical) met Sonya Yoncheva, Lamenti & Sospiri (Ricercar),
L'Orfeo van Monteverdi (Alpha), Bach before Bach (Alpha) met Chouchane Siranossian, Semele van Händel (Ricercar), en La Finta Pazza van Sacrati (Versailles Spectacles). In 2024 wordt Amore Siciliano (Alpha) uitgebracht, een programma samengesteld uit volksen kunstmuziek uit de 17de en 18de eeuw. Leonardo García Alarcón werd benoemd tot Ridder in de Ordre des Arts et des Lettres.

De Italiaanse tenor Valerio Contaldo, opgeleid in Lausanne, heeft verschillende prijzen gewonnen en was finalist in de Bach-competitie Leipzig in 2008. Hij maakte zijn debuut in L'Orfeo van Monteverdi met Cappella Mediterranea in Brussel, Rotterdam en Saint-Denis, en vertolkte vervolgens diverse rollen in opera's in Europa. In concerten nam hij deel aan werken zoals Le Triomphe de la divine justice, de Mattheuspassie van Bach en het Requiem van Mozart. Onlangs speelde hij Diomède in La Folle supposée, L'Orfeo met het Budapest Festival Orchestra en rollen in Ariodante en Le Palais enchanté. In het seizoen 2022-23 was hij Testo in Aix-en-Provence, hernam hij enkele rollen in Nancy, vertolkte hij Morphée in Genève en Versailles, nam hij deel aan tournees met Cappella Mediterranea, en was hij Oronte tijdens de tournee met Les Musiciens du Louvre. Daarnaast trad hij op in concerten met het Orchestre Philharmonique de Radio France, Les Epopées en Accentus Cappella Mediterranea. 

Sopraan Mariana Flores studeerde aan de Nationale Universiteit van Cuyo in Argentinië en aan de Schola Cantorum Basiliensis. Als gepassioneerde vertolkster van het barokrepertoire werkt ze regelmatig samen met artiesten zoals Christina Pluhar, Teodor Currentzis, John Eliot Gardiner en Leonardo García Alarcón. Ze treedt op op internationale podia in grote operaproducties, grootschalige concerten en solorecitals. Ze is regelmatig te horen bij Cappella Mediterranea en het Chœur de Chambre de Namur. Ze werkte mee aan verschillende bekroonde opnames, waaronder in 2021 Lamenti & Sospiri van d'Indie en L'Orfeo van Monteverdi. In 2022 werd de opname van La Finta Pazza van Sacrati uitgebracht, gekoppeld aan een Europese tournee van deze opera waarin ze in 2019 de hoofdrol vertolkte. Ze nam in 2023 ook een eigen album op met populaire Argentijnse liederen, samen met Quito Gato. 

In Italië begon Giuseppina Bridelli al op zeer jonge leeftijd met zanglessen aan het Conservatorium in Piacenza, waar ze afstudeerde in de klas van Maria Laura Groppi. Ze won verschillende zangwedstrijden, waaronder die van Vicenza en de International Vocal Competition Stanislas Moniuszko in Warschau. Haar overwinning op de As.li.co International Singing Competition in 2007 bezorgde Bridelli haar debuut als Despina in Così fan tutte op 21-jarige leeftijd. Sindsdien wordt de mezzosopraan veelvuldig gevraagd voor operaproducties in Italië en elders in Europa. Zo vertolkte ze reeds Idamante in Mozarts Idomeneo, Enrichetta in I Puritani van Bellini en Lucia in La gazza ladra van Rossini. Bridelli zingt ook concerten. Ze werkte mee aan opvoeringen van o.m. Phaedra (Britten), Cinque frammenti di Saffo (Dallapiccola) en de Rückert-Lieder (Mahler). Bridelli heeft samengewerkt met gereputeerde dirigenten, onder wie Zubin Mehta, Alberto Zedda, Jérémie Rhorer en Pierre Audi. 

Na haar studies aan het Conservatoire National Superieur de Musique in Parijs en aan de Universiteit van Wenen, debuteerde Anna Reinhold in de titelrol in L'Italiana in Algeri (Rossini), zong ze de rol van Marcia in Catone in Utica van Vivaldi en ondernam ze Europese en Noord-Amerikaanse tournees met Les Arts Florissants onder leiding van William Christie. Ze richt zich op vruchtbare, artistieke samenwerkingen met onder meer het ensemble Cappella Mediterranea, gedirigeerd door Leonardo Garcia-Alarcon en Pygmalion met Raphël Pichon. Het repertoire van Reinhold reikt tot vandaag. Zo creëerde ze onder leiding van Olivier Holt de titelrol in de nieuwe opera van Emmanuel Normand, Phèdre Tragédie Lyrique, die speciaal voor haar werd geschreven. Anna Reinhold treedt ook op in duo met de gitarist en luitspeler Quito Gato, met programma's die zowel barok (Lagrime mie, Orpheus Britannicus, El jardin del Cielo) als populair (Mi corazón español) zijn. 

Estelle Lefort zette haar eerste stappen in de wereld van de lyriek als kind (Maîtrise des Hauts de Seine en de Opéra de Paris). Na studies literatuur en theater (Cours Florent) en een jaar studie aan de Universität der Kunste in Berlijn behaalde ze haar Master in zang aan het Conservatoire National Supérieur de Musique van Parijs in 2012. Voor liedkunst kon ze waardevol advies volgen van Udo Reinemann, Glenn Chambers, Anne Le Bozec; Alain Buet, Robert Expert en Kenneth Weiss, alsook Ruben Dubrovsky voor barokmuziek en Gundula Janowitz voor het Duitse repertoire. Met haar podiumtemperament, de liefde voor creatie en haar veelzijdige stem kan ze zich toeleggen op een breed repertoire, van barok tot hedendaags, zowel solistisch als in ensemble. Ze is onder andere lid van het Choeur de Chambre de Namur, het Vlaams Radio Koor, de Chapelle Rhénane en het Berliner SolistenEnsemble Phoenix16. Onder leiding van Leonardo García Alarcón nam ze onder andere de Motetten van Arcadelt op (Diapason d'or 2018), vertolkte ze de rol van de Ninfa (L’Orfeo) en neemt ze deel aan tal van andere producties. In 2015 werd ze uitgenodigd door de Eötvös Foundation om Pierrot Lunaire (Arnold Schönberg) uit te voeren onder leiding van Peter Eötvös in Boedapest en Duitsland. In 2017 nam ze dit werk op in de Chapelle Reine Elisabeth. 

Na zijn studie bij Heiner Eckels en Thomas Quasthoff vestigde Andreas Wolf zijn naam in met name werken van Bach en Händel. ­Recent zong hij in Mozarts Così fan tutte bij het Teatro Real in Madrid, De Munt in Brussel en de Wiener Festwochen, Don Giovanni in De Munt en het Staats­theater ­Stutt­­gart, Le nozze di Figaro in Madrid en aan de Opéra National du Rhin en Die Zauberflöte in Genève. In de Staatsoper München zong hij in Bizets Carmen, Richard Strauss’ Ariadne auf Naxos en Schrekers Die Gezeichneten. ­Recitals geeft hij met pianist Kit Armstrong. In oratoria en vocaalsymfonisch repertoire trad hij op met de Akademie für Alte Musik Berlin, Le Concert Spirituel en het ­Freiburger Barock­orchester. In Bachs Matthäus-­Passion was Andreas Wolf in Het Concertgebouw te horen met de Nederlandse Bachvereniging en met het Nederlands Kamer­orkest; in 2017 vertolkte hij er de Christus-­partij in de Matthäus-­uitvoeringen door Ton Koopman en diens Amsterdam Baroque Orchestra & Choir. 

Na het afronden van zijn studie aan de Juilliard School maakte Alex Rosen zijn internationale debuut met Les Arts Florissants, onder leiding van William Christie, in twee tournees met Haydns Die Schöpfung en Handels Acis and Galatea. Gedurende het seizoen 2023-24 vervoegt Alex de tournee van David et Jonathas van Theatre de Caen in Lotharingen, Versailles, Bordeaux en Luxemburg. Andere verplichtingen omvatten een tournee met Les Arts Florissants door Japan en Zuid-Korea, waarbij de Johannespassie op het programma staat en Handels Messiah met Accentus. Hij vertolkt de rol van Alidoro in La Cenerentola met Theatre du Capitole in Toulouse, waarna hij zich aansluit bij Detroit Opera voor Cunning Little Vixen als Parson. Het vorige seizoen zong hij de rollen van Seneca/Console in L'incoronazione di Poppea voor het Aix-en-Provence Festival, Haydn's Die Schöpfung in Theater Basel, Purcells The Fairy Queen in Drottningholms Slottsteater, evenals een tournee van Alcina waar Alex de rol van Melisso zong met Musiciens du Louvre in heel Duitsland, Spanje en Nederland. Alex maakte ook deel uit van een Europese tournee van Ariodante met II Pomo d'Oro en vertolkte de Messiah met het Orchestre Opéra Royal de Versailles onder leiding van Franco Fagioli. 

Alessandro Giangrande behaalde zijn diploma zang met felicitaties van de jury in de klas van Serafina Tuzzi. Hij studeerde viool bij Francesco d'Orazio, en specialiseerde zich in barokmuziek bij Maria Cristina Kiehr, Roberta Invernizzi en de Engelse contratenor Paul Esswood. De Italiaanse (contra)tenor trad onder meer aan in L’Orfeo op het Festival d’Aix-en-Provence, in een regie van Trisha Brown en onder leiding van René Jacobs. Recent werkte hij mee aan een productie van diezelfde opera bij de Opéra de Lausanne, in een regie van Robert Carsen. Op het Festival van Ambronay werkte hij mee aan een productie van L’incoronazione di Poppea onder leiding van Leonardo García Alarcón. Verder werkt Giangrande regelmatig samen met de ensembles Concerto Italiano, I Virtuosi Italiani en de Accademia Montis Regalis. Als solist heeft hij verschillende albums opgenomen, waaronder de volledige Messiah van Händel  (harmonia mundi, 2013).

Leandro Marziotte won de eerste prijs op het Internationale Händel Concours 2014 in Göttingen als solistische contratenor met het ensemble Radio Antiqua. Hij was ook finalist bij het Eerste Internationale Concours voor contratenoren in Lugano in 2011. Hij behaalde een master in barokzang aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag en een bachelor in Interpretatie aan het Conservatorium van Straatsburg. Hij was leerling van Michael Chance, Peter Kooij, Jill Feldman, Rita Dams, Martin Gester, Françoise Kubler en Michèle Ledroit. Leandro treedt regelmatig op als solist met ensembles zoals Cappella Mediterranea (Leonardo García Alarcùón), Le Poème Harmonique (Vincent Dumestre), Ricercar Consort (Philippe Pierlot) en het Ensemble Caprice (Matthias Maute) uit Canada. Hij neemt deel aan verschillende operaproducties, waaronder Serse (Arsamene), Orlando (Orlando) en Agrippina (Ottone) van Händel, Dido and Aeneas van Purcell (Heks); L’Orfeo van Monteverdi (Herder en Hoop), A Midsummer Night's Dream van Britten (Oberon) en nog veel meer. Met het ensemble Musicus Köln nam hij cantates van Bach op voor het label Harmonia Mundi. Hij maakt de eerste opname van de titelrol in de opera Flavio Crispo van Heinichen met het Barokorkest van Stuttgart. Voor het label Arcana nam hij in Italië een soloalbum op met onuitgegeven barokke cantates uit Napels. 

Pierre-Antoine Chaumien, afgestudeerd als cellist aan het Conservatoire National Supérieur Musique in Lyon en als solist aan de academie van Bazel, begon zijn zangcarrière bij Eva Kraznai-Combos in Bazel. Terug in Frankrijk behaalde hij zijn master aan het CNSM in Lyon bij Françoise Pollet. In 2022-23 vertolkt hij de rol van Orfeo in het operahuis van Nice, was hij solist in Les Rêveurs de la Lune in het operahuis van Grand-Avignon, Daniel(e) in Le Chalet/Betly in de opera van Bienne TOBS, en Fritz in Offenbachs La Grande Duchesse de Gerolstein in het Théâtre de l'Odéon in Marseille. Hij nam deel aan concerten, waaronder een tournee met Carmina Burana, de Vespers van Monteverdi in Madrid, en L’Orfeo in Bozar met Cappella Mediterranea. Onder zijn toekomstige projecten valt Gastone in La Traviata. In 2021-22 hernam hij Les Petites Noces in het operahuis van Toulon, Goro in het operahuis van Grand Avignon, en Cactus tijdens een tournee. Hij nam Eurimaco op in het Koninklijk Operahuis van Versailles en treedt op met Cappella Mediterranea. In 2020-21 is hij Antinomo in Florence, Basilio in Parijs, en de titelrol in Le Messie du peuple chauve in het operahuis van Grand Avignon. In concerten was hij te horen als solo tenor in werken van Britten, Rossini, en Bach.

Matteo Bellotto is afgestudeerd in zang, klarinet en muzikale opvoeding aan de conservatoria van Parma, Modena en Bologna en heeft zich gespecialiseerd in barokmuziek. Hij heeft samengewerkt met de meest gerenommeerde barokensembles op vooraanstaande barokfestivals en in verschillende theaters over de hele wereld. Matteo heeft oratoria, opera's, madrigalen en sacrale muziek opgenomen van componisten zoals Monteverdi, Vivaldi, Stradella, Colonna, Falvetti, Pasquini, Corbetta, Schütz, Brunelli en Strozzi. Met het koor en orkest van de Radio Svizzera Italiana maakte hij solo-opnames, waaronder een Vesper van Cossoni, de opera’s Agnese (Paèr), Ercole Amante (Cavalli), het Orgelbüchlein (J.S. Bach) en de Missa Romana (Pergolesi). Onder leiding van Gustav Leonhardt heeft hij de Lutherse Missen van Bach opgenomen en met Gabriel Garrido de Selva morale e spirituale van Monteverdi. Matteo Bellotto wijdt zich ook aan hedendaagse muziek: hij heeft enkele werken van Gavin Bryars gezongen met het Zwitserse ensemble Vox Altera, zong in Les Noces (Stravinsky), in Passio Christi (Giancarlo Facchinetti), A-ronne (Berio), Minister Me (Luca Mosca) en in Gesualdo considered as a murderer van Luca Francesconi. 

Sinds zijn kindertijd is muziek zijn passie. Op achtjarige leeftijd abonneerde hij zich op concerten van het Koninklijk Filharmonisch Orkest van Luik, zijn geboortestad. Op tienjarige leeftijd begon hij met solfège aan het Koninklijk Conservatorium en op veertienjarige leeftijd zong hij al een meesterproef als bas. Vervolgens sloot hij zich aan bij het Symfonisch Koor van het Conservatorium en later bij de koren van de Koninklijke Opera van Wallonië, waar hij zijn eerste contract als professioneel koorlid kreeg, een beroep dat hij al snel combineerde met muziekonderwijs. Met diploma's in zang en kamermuziek behaald aan het Koninklijk Conservatorium van Luik, werd hij lid van het Collegium Vocale Gent en zong hij onder leiding van Philippe Herreweghe en Ton Koopman. Hij werkte vervolgens met verschillende ensembles in Frankrijk (Arsys Bourgogne, Akadêmia), Nederland (Nederlandse Bach Vereniging, Egidius Kwartet) en België, voornamelijk met het Choeur de Chambre de Namur waarmee hij zeer regelmatig samenwerkt. Als solist of in formaties variërend van een vocaal kwartet tot een kamerkoor neemt hij deel aan talrijke concerten en opnames. Daarnaast leidt hij verschillende koren en volgt hij een opleiding voor koordirectie en orkestdirectie, onder meer bij Pierre Cao en Denis Menier aan de Internationale School voor Koordirectie in Namen, evenals tijdens masterclasses met Frieder Bernius en Volker Hempfling. 

Sinds de oprichting in 1987 heeft het Chœur de Chambre de Namur zich toegelegd op de ontsluiting van het muzikaal erfgoed van zijn oorspronkelijke regio (Lassus, Arcadelt, Rogier, Du Mont, Gossec, Grétry, ...) en heeft het grote werken uit het koorrepertoire benaderd. Als gast bij de meest gerenommeerde festivals in Europa werkte het koor samen met dirigenten zoals Peter Phillips, Christophe Rousset, Jean-Christophe Spinosi, Alexis Kossenko, Richard Egarr, Julien Chauvin, Reinoud Van Mechelen, Gergely Madaras, en vele anderen. 

Sinds 2010 staat het Chœur de Chambre de Namur onder de artistieke leiding van de Argentijnse dirigent Leonardo García Alarcón. In 2016 was er een eerste scenische productie in de Opéra de Paris (Eliogabalo van Cavalli). In 2017 stond het koor op het podium in Dido and Aeneas van Purcell in de Opéra Royal de Wallonie in Luik, onder leiding van Guy Van Waas. 

Sinds 2020 vervolgt het Kamerkoor van Namen zijn reis door de grote koormuziekwerken van Handel, benadert het een gevarieerd repertoire met zijn artistiek directeur en verbreedt het zijn repertoire onder andere met operette. Het Chœur de Chambre de Namur werkt ook nauw samen met Christophe Rousset en Les Talens Lyriques, Julien Chauvin en Le Concert de la Loge, Reinoud Van Mechelen en A Nocte Temporis, en begint een nieuwe samenwerking met Alexis Kossenko en Les Ambassadeurs. Het repertoire van het koor is zeer breed, van de middeleeuwen tot hedendaagse muziek. 

_

Het Chœur de Chambre de Namur wordt ondersteund door de Federatie Wallonië-Brussel (dienst muziek en dans), de Nationale Loterij en de Stad Namen.

In iets minder dan twintig jaar heeft Cappella Mediterranea zich gevestigd als een van de meest opgemerkte ensembles in de uitvoering van barok- en klassieke muziek. Leonardo García Alarcón richtte dit ensemble op in 2005. Van het madrigaalrepertoire tot grootschalige opera past Cappella Mediterranea zich aan met kleine of grotere bezettingen, afhankelijk van de uit te voeren werken. Vanuit het Italiaanse en Spaanse repertoire brengt het ensemble, gedreven door de veelzijdige nieuwsgierigheid van zijn dirigent, ook muziek van Franse, Vlaamse of Duitse componisten. Hoewel het intieme repertoire van madrigalen van Claudio Monteverdi, Barbara Strozzi, Sigismondo d'India of Jacques Arcadelt de luitisten, gambisten of barokviolisten in de schijnwerpers plaatst, verenigd rond het klavecimbel en orgel van Leonardo García Alarcón, is het ongetwijfeld de ontdekking of herontdekking van een breder repertoire dat de internationale reputatie van Cappella Mediterranea heeft gevestigd. In dit repertoire nemen de musici van Cappella Mediterranea deel aan het onderzoek van Leonardo García Alarcón rond ideeën van authenticiteit, articulatie en hoe de muziek best tot leven kan worden gebracht. Het sacrale repertoire is een ander focuspunt van het ensemble. De uitvoeringen van de Vespro della Beata Vergine van Monteverdi en de Hohe Messe en de Matthäus-Passion van Bach lieten een diepe indruk na, mede dankzij de samenwerking met het Chœur de Chambre de Namur, waarvan Leonardo García Alarcón sinds 2010 de artistiek directeur is. Sinds kort richt het ensemble zich ook op het hedendaagse repertoire, en wel met een eerste grootschalige compositie van Leonardo García Alarcón. Zijn oratorium La Passione di Gesù, een krachtig en zeer persoonlijk werk, werd enthousiast onthaald in Ambronay en Genève in de herfst van 2022, en werd vorige zomer opnieuw wordt uitgevoerd op het Festival de Saint-Denis en in het Grand Manège in Namen. Onder de grote projecten van 2023 vermelden we de creaties van Il Dono della Vita Eterna, een oratorium van Antonio Draghi, en La Jérusalem Délivrée, een opera van Philippe d'Orléans met het Centre de Musique Baroque de Versailles. De discografie van Cappella Mediterranea omvat meer dan 30 door critici geprezen opnames. 

_

Het ensemble Cappella Mediterranea wordt ondersteund door het Ministerie van Cultuur - DRAC Auvergne Rhône Alpes, de regio Auvergne-Rhône-Alpes, de stad Genève, een Zwitserse familiale stichting, een privé-stichting in Genève, en door zijn vriendenkring en de kring van ondernemers waaronder Diot-Siaci, Chatillon Architectes, Synapsys, Quinten en 400 Partners. 

Aline Foriel-Destezet is de voornaamste mecenas van Cappella Mediterranea. 

Het ensemble is lid van de Fevis (Fédération des Ensembles Vocaux et Instrumentaux Spécialisés) en het CNM (Nationaal Centrum voor Muziek).