- Van Mozambique naar Portugal
Mariza dos Reis Nunes werd in 1973 geboren in Maputo (Mozambique), maar groeide op in de oude wijken Mouraria en Alfama in Lissabon (Portugal). Haar ouders hadden een traditioneel fadohuis waar elk diner opgeluisterd werd door livemuziek. Wanneer het bedtijd werd verstopte Mariza zich in het restaurant om te kunnen blijven luisteren.
- Ze nam de fakkel over van Amalia Rodrigues
De koningin van de fado, Amalia Rodrigues, sterft in 1999 en de fadowereld rouwt. Gelukkig weet men dan al dat het eeuwenoude muziekgenre niet mee het graf zal ingaan. Met Mariza is er net een nieuwe generatie zangeressen opgestaan. Mariza zingt op een nationale uitzending ter herdenking van Rodrigues en heeft hetzelfde register als haar voorbeeld; een symbolische machtsoverdracht. In 2020 eert ze nogmaals Rodrigues met het album Mariza canta Amalia.
- Ze bracht fado waar het nog nooit eerder was geweest
Al snel blijken de knusse fadohuizen te klein te zijn voor de ambities van Mariza. Haar debuutplaat katapulteert haar in de (inter)nationale belangstelling. In 2002 mag ze het WK voetbal openen, in 2004 zingt ze een duet met Sting tijdens de Olympische Spelen en in 2018 ontvangt ze het Eurovision in eigen land met een openingsshow. Ze brengt fado waar het nog nooit eerder is geweest. Ook Carnegie Hall, Hollywood Bowl en binnenkort Bozar prijken op haar tourschema’s. Ze is de vaandeldraagster van de moderne fado.
- Het oog wil ook wat
De typische zwarte, sobere kledij van een fadozangeres – zie Amalia Rodrigues – is niets voor Mariza. Al als jonge twintiger neemt ze een fashion designer en hair designer onder de arm. Haar geblondeerde korte haren en groteske kleden worden haar trademark. Ze siert ondertussen de cover van Vogue, heeft een eigen parfumcollectie en doet modellenwerk.
- Haar nieuw album gaat een nieuwe richting uit
Met de single Desamor lichtte Mariza in 2024 al een tipje van de sluier voor wat we mogen verwachten van Amor, haar eerste album sinds 2020. Het najaar zou ons eindelijk die nieuwe langspeler brengen, maar tot nu toe blijven we op onze honger zitten. De geloste singles geven wel al een nieuwe richting aan: verder weg van de traditionele fado en hellend naar popmuziek. Over die evolutie zegt ze zelf:
In the past 25 years I’ve been constructing; the personality was appearing. Fado is there. But y personality is also very much there.
