‘Under Electric Clouds - Aleksey German Jr.’

Een bizarre oever, gehuld in mist en bedekt met sneeuw. De grond ligt overal bezaaid met stukken staal en beton. Het skelet van een wolkenkrabber. Een onvoltooide snelwegbrug in een vlak landschap. De reusachtige figuur van een metalen paard. En een standbeeld van Lenin, wiens uitgestrekte rechterarm in het niets wijst. Een koud, versteend niemandsland waarin het geruïneerde verleden de imaginaire toekomst ontmoet. Mensen zwerven doelloos door deze surrealistische wereld. Oude zekerheden zijn weg, vrienden en familieleden zijn verdwenen, idealen zijn weggeblazen door de wind.
De dode vader van Sasha was eigenaar van dit bouwterrein. Hij keert van het buitenland terug naar huis en moet zich bezighouden met zijn nalatenschap. Een Kirgizische werknemer die naar zijn collega’s zoekt, een architect met een gloeiende rood voorhoofd, een toeristische gids die naast Jeltsin stond op de barricades in Moskou. Sommigen van hen hebben onverklaarbare neusbloedingen. Een jonge student vraagt: “Wie zijn wij? Wie ben ik? Alles is in chaos.’’
In Under Electric Clouds heeft Alexey German jr. de gemoedstoestand van zijn land gecondenseerd in een symbolische film, zeven met elkaar verbonden verhalen die telkens gedraaid zijn met lang aangehouden sequentieshots, een soepel gechoreografeerde dans van mens en camera.