‘Symfonieorkest en koor van de Munt’

“Van mijn Requiem heeft men gezegd dat het niet de angst voor de dood oproept, en iemand noemde het zelfs een wiegelied van de dood. Maar het is ook zo dat ik de dood aanvoel: als een gelukkige bevrijding, als een aspiratie naar het geluk in het hiernamaals...” In deze bewoordingen vertolkt Gabriel Fauré de kernidee van een van zijn bekendste werken, dat hij tussen 1887 en 1893 componeerde. Vooral in het engelenkoor uit het laatste deel, In Paradisum, heeft hij zijn “vertrouwen in de eeuwige rust” prachtig weergegeven. Fauré’s Requiem wordt hier voorafgegaan door twee andere bekende Franse werken uit dezelfde tijd: Debussy’s symfonische gedicht Prélude à l’après-midi d’un faune, geïnspireerd op het gedicht van Mallarmé; en Chaussons emotioneel geladen liedcyclus met symfonische dimensies, het Poème de l’Amour et de la Mer, dat eindigt met de dood van de liefde. Alain Altinoglu, Sandrine Piau en Stéphane Degout zijn de gedroomde uitvoerders voor dit repertoire.