‘Safety Last (Harold Lloyd, 1923, USA, 73', ZW, stil)’

Carl Davis

Muziek voor de stomme film, een rode draad in de carrière van Carl Davis.

Het oeuvre van Davis telt inmiddels meer dan vijftig soundtracks voor stomme films, waaronder Flesh and the Devil, Ben-Hur, The Thief of Bagdad, Greed, Intolerance, Safety Last en The General. Ze leverden hem internationale roem op. In 2006 mocht Davis zijn eigen partituur van The Phantom of the Opera dirigeren in het Royal Opera House. Het was de eerste keer dat er in die zaal een stomme film werd vertoond. Nieuw werk van Davis gaat geregeld in première op het Turner International Film Festival, waar hij in 2015 nieuwe muziek in opdracht voorstelde voor Steamboat Bill, Jr., een klassieker van Buster Keaton. Deze film van de Cohen Film Collection werd bovendien gerestaureerd in 4K en deed in september van dat jaar tal van Britse zalen aan, na de première aan het British Film Institute.

Safety Last

Harold is een arme plattelandsjongen die carrière wil maken in de stad – in de hoop om later met zijn grote liefde uit zijn geboortedorp te trouwen. Hoewel hij medewerker is in een warenhuis stuurt hij optimistische brieven naar zijn liefje die haar moeten doen geloven dat hij goed op weg is naar succes. Op aanraden van haar moeder pakt ook zij haar koffers en gaat ze naar hem toe. Wanneer ze aankomt, moet hij haar zien te overtuigen dat hij het goed doet. Op een dag zet Harold een zogezegde reclamestunt op voor zijn warenhuis en belooft hij $ 1000 aan de eerste die het grootste gebouw in de stad beklimt. Harold overtuigt een van zijn vrienden, een “menselijke vlieg”, om het gebouw te bedwingen, maar wanneer de stuntman niet komt opdagen, moet Harold zich zelf aan de klim wagen.

Harold Lloyd
Samen met Chaplin en Keaton behoorde Harold Lloyd tot de populairste en geniaalste filmkomieken. Hij was al van kindsbeen af geïnteresseerd in de kunst van het acteren en werkte jarenlang bij theatergezelschappen. Toen Lloyd in 1917 een idee kreeg dat zijn handelsmerk zou worden, veranderde hij van een goede komiek in een grote ster. Hij ontdeed zich van zijn groteske komische outfit en typetjes en koos voor een bril met hoornen montuur. Zo creëerde hij het Amerikaanse archetype van de optimistische en vastberaden doorzetter met bril en brede glimlach. Lloyd behield het “gebrilde personage” (zoals hij zijn komische persona noemde) voor de rest van zijn filmcarrière, die 34 jaar zou duren en meer dan 200 komedies zou opleveren. Zijn bekendste films zijn Grandma's Boy (1922), Safety Last! (1923), The Freshman (1925), The Kid Brother (1927), Speedy (1928), en Movie Crazy (1932).