‘Ricercar Consort’

Om medische redenen wordt de contratenor Carlos Mena vervangen door David Sagastume. Het programma werd licht aangepast wat betreft het eerste deel : een van de twee gezongen stukken wordt enkel instrumentaal gebracht. Het tweede deel van het concert, met name het Requiem van Biber, blijft ongewijzigd.

Wat een muzikale overdaad moet het daar geweest zijn, in het Wenen van de zeventiende eeuw. De Habsburgse keizers zetten als geen ander ‘Music was my First Love’ in de praktijk om. Niet alleen omdat ze er echt van hielden, ook omdat ze muziek als handig instrument zagen voor hun imagebuilding als keizers van het Heilig Roomse Rijk. Ze lokten de grootste – vaak Italiaanse - muzikale sterren naar hun hof in Wenen, gaven opdrachten en feesten voor naamdagen, verjaardagen, … elke reden was goed genoeg.

Waarom Heinrich Ignaz von Biber zijn Requiem in f schreef is niet bekend, maar het is wel geweten dat het een van de meest indrukwekkende is uit de zeventiende eeuw. De bijzondere, donkere toonaard, het intrieste gebrom van de drie trombones, het koor: alle registers worden opengetrokken om de rouwende en klagende thuisblijvers in hun verdriet te begeleiden. En gelukkig sluit hij met een hoopvol Lux Aeterna af. Niet voor niets werd von Biber door Leopold I in de adelstand verheven en mocht hij zich van dan af Biber von Bibern noemen.

Philippe Pierlot weet als geen ander onbekende pareltjes op te vissen: had je al van Antonio Bertali – die onder de drie keizers diende – of van Francesco Conti gehoord? Hun Italiaanse flair en virtuositeit wisten de keizers behoorlijk te bekoren. Het was bovendien aan Bertali dat Leopold I vroeg om de begeleidende stemmen te componeren voor zijn Regina Coeli. Je krijgt dus keizerlijke muziek te horen in dit bijzondere concert.
Luister naar de playlist "Early Music" op Spotify