‘Premieres Solitudes - Claire Simon’

In de aanwezigheid van Claire Simon (regisseur).

“Heb je dat al gedaan?”, “Kan het je niet schelen?”, “Omhelst ze je soms?”… Er lijkt maar geen einde te komen aan de vragen die Anaïs, Manon, Hugo, Elia, Tessa, Catia of Clement elkaar stellen. In haar film volgt Claire Simon tieners uit de elfde klas van een school in Ivry sur Seine, een voorstadje van Parijs. In wisselende constellaties met twee of met drie, en schijnbaar niet onder de indruk van de camera, zien we hen tegen elkaar praten over hun familie, hun relatie met hun ouders, hun eerste verliefdheden of hun ideeën voor de toekomst. Bijna niemand van hen heeft thuis echt iemand om mee te spreken. Daarom is het des te verbluffender hoe doordacht, welbespraakt en helder ze hun gevoelens kunnen uiten. Op de grens van volwassenheid schommelen ze tussen romantiek en duidelijkheid – het leven is hard is, zeggen ze schouderophalend – tussen een verlangen naar geborgenheid en de verwachting weldra op eigen benen te staan.