‘Michèle Losier’

Volgens Maurice Ravel is het de verdienste van de Franse componist Charles Gounod “dat hij de vergeten harmonische sensualiteit van de klavecinisten nieuw leven inblies”. Na hem namen andere componisten, zoals Massenet of Saint-Saëns, elk op hun eigen manier de fakkel van hun voorganger over met partituren die nu eens zwanger van zinnelijkheid, dan weer vol gevoeligheid waren. In het verleden schitterde Michèle Losier bij de Munt als een aangrijpende Sesto (La clemenza di Tito) en maakte ze ons daarna aan het lachen in de rol van Berlioz’ heldin Béatrice. In dit recital laat de Canadese mezzosopraan weer een ander aspect van haar talent horen, namelijk het raffinement en de sensualiteit van de mélodie française van Gounod en Saint-Saëns. Daarnaast maakt ze een originele reis door al te zelden uitgevoerde stukken van Bizet en Franck, waarbij deze laatste zich de universele vraag stelde: “Wat is er op aarde de moeite waard, behalve de liefde?”