‘Manger’

Voor Boris Charmatz is het podium een proeftuin voor ideeën en een speeltuin voor lichamen. Als choreograaf en directeur van het baanbrekende Musée de la danse zaagt hij voortdurend aan de poten van de hedendaagse dans. Na wervelende groepschoreografieën in 2011 en 2012 komt Charmatz in 2015 met een heel andere benadering van het lichaam. In een gedanste installatie richt hij de blik naar binnen en onderzoekt de alledaagse activiteit van het eten. Hoe eten we? Hoe verteren we de werkelijkheid? In de mond raakt ons ego de buitenwereld, ontmoeten innerlijk en uiterlijk elkaar. Charmatz schotelt het publiek een meeslepende, levende sculptuur voor. Veertien lichamen kauwen, slikken, proeven, spuwen, kotsen, spreken, zingen, dansen… De dans wordt een peristaltische beweging. manger is een doorgeslikte werkelijkheid, een opgevreten utopie, een trage vertering van de wereld rondom ons. Smakelijk.