‘Hearing’

In de meisjesslaapzaal van een Iraanse universiteit is de stem van een man gehoord. Dat is het uitgangspunt van Hearing, het indringende nieuwe stuk van Amir Reza Koohestani. De Iraanse theatermaker sleurt ons mee in een kafkaiaans labyrint van geruchten en verdachtmakingen, waarin flarden tekst en video door elkaar vloeien en de grens tussen feiten en hersenspinsels alsmaar vervaagt. De narratieve complexiteit wordt nog verder op de spits gedreven door de afwisseling van tekst en camerabeelden. De vrouwen zijn vastberaden en onverzettelijk. Ze willen de verstikkende sociale conventies afwerpen, maar zitten zelf vast in een beklemmend systeem. Hun verzet is subtiel maar daarom niet minder aangrijpend. Het spook van de controlemaatschappij waart door de ruimte. De theatertekst is gelaagd en messcherp, de regie sober en ingetogen, zoals we dat van Koohestani gewend zijn. Hearing is een meeslepende meditatie over ongrijpbare dreiging en afwezigheid. Komt de waarheid aan de oppervlakte?