‘H–H - Chloé Malcotti / À bientôt j’espère - Chris Marker & Mario Marret’

In de aanwezigheid van Chloé Malcotti (regisseur).

À bientôt j’espère – Chris Marker & Mario Marret (FR, 1968, 43’). 
In Maart 1967 in Besançon, breekt er een staking uit in de fabriek van de Rhodiacéta, die onderdeel is van een keten van textiel fabrieken van het chemieconglomeraat Rhône-Poulenc . De staking is anders dan voorgaande stakingen omdat er dit maal niet alleen hogere lonen en betere werkomstandigen worden geeist, maar ook betere leefomstandigheden voor de arbeidersklasse.

H–H – Chloé Malcotti (BE, 2017, 52')
De voormalige textielfabriek Rhodiacéta in Besançon, een telg uit de Rhône-Poulenc-groep, groeide uit tot een symbolische plek in de nasleep van de arbeidersbewegingen van 1967 en vanwege de films die er werden gedraaid door de Medvedkine-groepen. In 2015 besliste de stad Besançon om de inmiddels vervallen site een nieuwe bestemming te geven. De sloop van de bestaande gebouwen riep evenwel de vraag op of er iets van de site bewaard moest blijven. Zo ja, wat en hoe? Tijdens de renovatiewerken veranderden de nagedachtenis en de herinneringen aan de plek van gedaante om uiteindelijk te verstenen in andere vormen: in de lijnen van de toekomstige architectuur, het typografische ontwerp van een logo... H-H gaat over wat er op het spel staat in deze kristallisatieprocessen, over hun betekenis, hun strategieën en de nieuwe verhoudingen tot de wereld die eruit voorvloeien.