‘EXCLUSIVE SCREENING: Gefilmd interview van Jafar Panahi door J.M. Frodon’

19.30 u. Gefilmd interview met Jafar Panahi, door Jean-Michel Frodon
In aanwezigheid van J.-M. Frodon (te bevestigen)

20.30 Untying The Knot (Ghereh Ghoshaï) - Jafar Panahi
(Iran, 2007, 7', kleur, OVST FR)

In één magistrale take die ons van de straat tot in de kelder van een verkoopruimte brengt, toont Jafar Panahi ons de wanhoop van een jonge soldaat en zijn zwijgzame zus in hun poging om de beste prijs te krijgen voor een waardevol tapijt, een erfstuk van de familie. Het gaat om een fragment uit de film Persian Carpet, een coproductie van vijftien Iraanse cineasten over handgeweven Perzische tapijten. “Toen ze me voorstelden om mee te werken aan Carpet, weigerde ik eerst. Ik heb het niet zo voor films met een materialistische insteek. Als ik een film zou draaien over tapijten, dan zou de schoonheid ervan centraal staan. Het zint me echt niet om een product aan de man te brengen. Toen ze echter bleven aandringen, herinnerde ik me hoe mijn vader destijds een tapijt uit ons huis moest verkopen om ons uit de financiële problemen te helpen. De personages leken precies op ons, gewone mensen. Toen ik inging op het voorstel om de kortfilm te draaien over het tapijt, ging ik nadenken over hoe ik het zou aanpakken. Ik wilde er een film van maken die één enkele tijdspanne beslaat, op één enkele locatie, en rond één enkel personage. Met één tijd, één plaats en één persoon is het beter om ook slechts met één take te werken.” Peter Rist in gesprek met Jafar Panahi, Offscreen, november 2009

&

The Friend (Doust) - Jafar Panahi
(Iran, 1992, 42', OVST FR)

Twee klasgenoten zitten elkaar na een onenigheid in de klas achterna. De een wil ervoor zorgen dat de ander niet naar huis kan. Jafar Panahi produceerde deze film als eerbetoon aan Abbas Kiarostami’s eerste kortfilm, The Bread and the Alley uit 1970. Het was diens eerste film in een reeks over de jeugd, een thema dat kenmerkend is voor Kiaostami’s films, en later ook voor die van Panahi. Kiarostami produceerde de film tijdens zijn tijd aan het hoofd van het filmdepartement van het instituut voor de intellectuele ontwikkeling van het kind, opgericht in 1969. Panahi maakt gebruik van dezelfde personages als in The Bread and the Alley (de fietser, de oude man), maar breidt het verhaal uit om de spanning tussen de twee jongens te creëren. De film wordt voor het eerst in België vertoond.