‘een creatie van Alexis MICHALIK’

Parijs, december 1897
Edmond Rostand is nog geen 30 maar heeft al twee kinderen en een hoop angsten. Hij heeft al twee jaar niets meer op papier gezet. De wanhoop nabij stelt hij aan de grote Constant Coquelin een nieuw stuk voor, een heroïsche komedie, in versvorm, voor de feestdagen. Er is maar één probleem: het stuk moet nog geschreven worden. Edmond laat zich niet uit het lood slaan door alle grillen van de actrices, de eisen van zijn Corsicaanse producenten, zijn jaloerse vrouw, de liefdesperikelen van zijn beste vriend en het totale gebrek aan enthousiasme van zijn entourage en zet zich aan het schrijven van het bewuste stuk, waar niemand in gelooft. Voorlopig heeft hij enkel nog maar een titel: Cyrano de Bergerac.