‘Close-Up: Sanaz Azari’

Bozar zal twee documentaires van Sanaz Azari vertonen. De documentaires worden voorafgegaan door de kortfilm Het brood en de straat van Abbas Kiarostami. 

Het brood en de straat is een luchtig geobserveerde anekdote over een jongen die met een brood in de hand naar huis wandelt door de steegjes van Teheran. Een kleine en eenvoudige film die anderzijds alle elementen bevat die in Kiarostami's latere oeuvre steeds terugkeren.

2010 - Salaam Isfahan van Sanaz Azari - Documentaire - 59’
Het lijkt alsof ze voorbijgangers fotografeert, maar de filmmaakster observeert Iran aan de vooravond van de verkiezingen in juni 2009. Die verkiezingen zouden Mahmoud Ahmadinejad opnieuw aan de macht brengen. De film schetst een portret van de samenleving vóór, tijdens en na de verkiezingen: een korte periode waarin mensen durven dromen en veranderingen zich aftekenen.

2014 - I comme Iran van Sanaz Azari ​​​​​​​- Documentaire - 50’
​​​​​​​Met behulp van een handleiding die nog uit de islamitische revolutie stamt, leert de filmmaakster Perzisch (haar moedertaal) lezen en schrijven. Geleidelijk vloeit de didactiek uit de lessen over in een poëtische en visuele collage die de zin van de revolutie in vraag stelt.

De films worden gevolgd door een gesprek met Sanaz Azari en Bamchade Pourvali.

Sanaz Azari werd geboren in Isfahan (Iran) in 1981. Ze groeide op in Brussel, waar ze nog steeds woont en na een studie fotografie, theatervormgeving studeerde aan de École Nationale Supérieure des Arts Visuels de La Cambre. Parallel aan haar studie volgde ze gedurende drie jaar intensieve theatercursussen volgens de methode van Stanislavski. In 2010 maakte ze scenografieën en stedelijke installaties voordat ze haar eerste documentaire Salaam Isfahan schreef en regisseerde, gevolgd door I comme Iran en Faites sortir les figurants.

​​​​​​​Bamchade Pourvali is schrijver en filmcriticus. Hij is gespecialiseerd in filmische essays en auteur van Chris Marker (Cahiers du cinéma, 2003), Godard neuf zéro, les films des années 90 de Jean-Luc Godard (Séguier, 2006), Wong Kar-wai, la modernité d'un cinéaste asiatique (l'Amandier, 2007) en van een dossier over De man met de camera van Dziga Vertovs voor de website van de CNDP.

In het kader van EU Project HerMaP – Heritage and Management Project Europe-Iran