‘Close Up: Izza Génini’

Bozar, het festival Cinemamed, Goethe-Institut​​​​​​​ en het Darna Fest zoomen in op de Marokkaanse regisseuse Izza Génini en laten het publiek kennismaken met twee van haar films: Aïta en Rythmes de Marrakech. Na de vertoningen is er een gesprek met de cineaste. 

Izza Génini werd in 1942 in Casablanca geboren. In 1960 verliet ze haar geboorteland Marokko om haar ouders naar Frankrijk te volgen. Ze studeerde vreemde talen en letteren aan de Sorbonne en aan de École des Langues Orientales. Van 1966 tot 1970 was ze op de festivals van Tours en Annecy verantwoordelijke externe relaties. In 1973 richtte ze de maatschappij SOGEAV op met het oog op de distributie van films in Franstalig Afrika, de verspreiding van Afrikaanse films in het buitenland en de productie van films als El Hal en Transes. Haar films behandelen thema's als diasporische identiteit en traditioneel Marokkaans erfgoed, met bijzondere aandacht voor de muziek van het land.

Aïta
Vertolkt door de sheikhates (rondtrekkende vrouwelijke muzikanten), groeit de aïta als schreeuw uit tot een lied dat op zijn beurt een oproep wordt: de oproep om niet te vergeten, de oproep om getuigenis af te leggen van pijn. De aïta is ook een schreeuw van liefde en hoop. In de Moussem van Moulay Abdallah bracht de Marokkaanse diva Fatna Ben Hocine samen met haar gezelschap duizenden ruiters die van de aïta hielden in vervoering.

Rythmes de Marrakech
Tijdens feesten voert muziek de boventoon. Marrakech zindert dan op het ritme van de dekka (trommels), de aïta (liederen van vrouwelijke troubadours) en de malhoune (gezongen dialectische teksten). Groepen mannen en vrouwen vertolken de devote liederen om de geboorte van de profeet Mohammed te vieren.