‘BPM ( Beats per Minute) - Robin Campillo’

We schrijven Frankrijk begin jaren 90, als de aidsepidemie een absoluut dieptepunt bereikt. In haar strijd voor een betere preventie door de politiek verantwoordelijken, een betere toegang tot geneesmiddelen in de proeffase, maar ook gewoon om de publieke opinie wakker te schudden, die ervan overtuigd is dat de ziekte alleen „marginalen” — homoseksuelen, ontvangers van donorbloed, gevangenen, heroïneverslaafden enz. — treft, laat de militante groep Act Up op allerlei manieren van zich horen in het openbare leven.
Robin Campillo, wiens film geïnspireerd is op zijn eigen ervaring als militant, schotelt ons een waar groepsportret voor, ook al richt hij de schijnwerpers vooral op enkele personages van wie hij de levensloop volgt. Het leven van de groep wordt gedomineerd door haar enorme dadendrang, haar vragen, haar conflicten, haar verlangen om de apathie of zelfs maar de algemene onverschilligheid te doorbreken, door de onstuimigheid van haar spectaculaire acties, en ook door de emotie tegenover de ziekte waaraan iedereen rondom ons en wijzelf onherroepelijk ten onder gaan…