‘Belgian National Orchestra’

Hoog boven de aardse realiteit glijden we in Aeriality (2010/11) door de ijle lucht. In haar werk verkent de IJslandse componiste Anna Thorvaldsdottir de grens tussen symfonische muziek en geluidskunst. Neerdalend vanuit de wolken zweven we voort door een goud glinsterende balzaal aan het Keizerlijk hof in Oostenrijk. Na gruwelen van WO I herwerkte Ravel zijn vooroorlogse compositie Wien, die een eerbetoon had moeten worden aan de stad en de walskoning Strauss, tot La Valse (1920). Onder de lichtvoetige danspassen kroop een macabere ondertoon. Een haarscherpe kritiek op de decadentie van de bourgeoisie die wegvluchtte in een wereld van vermaak.
Een pas de deux met subversiviteit en conformisme, zo kunnen we het leven en werk van Sjostakovitsj best omschrijven. Sergey Khachatryan – de winnaar van de Koningin Elizabethwedstrijd in 2005 — speelt Sjostakovitjs’ Eerste Vioolconcert (1947-48). De strenge censuur van de apparatsjik maakte dat de kunstenaar tot 1955 moest wachten voordat zijn als te ‘Westers’ bestempelde compositie opgevoerd zou worden. Een eindeloos verlangen naar iets dat buiten alle gangbare conventies ligt, dat is ook wat Wagner wilde uitdrukken met het beroemde Tristan-akkoord in de opera Tristan und Isolde (1865). In de finale versmelt Isolde met haar geliefde: ‘In de wereldadem (…) zal verdrinken – verzinken – onbewust – hoogste lust.’ Hugh Wolff opent voor u het universum van de hoogste menselijke lust.